عید غدیر-عید ولایت بر شما فرهیختگان دانشگاه فنی و حرفه ای مبارک باد.
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین علی بن ابیطالب و الائمة المعصومین علیهما السلام
غدیر، تنها رخداد تاریخی یا گذرگاه جغرافیایی نیست، یک سرفصل اعتقادی است که منشا درون مایه همه طاعت ها ست. رسالت همه پیامبران در آن مفهوم می یابد، همه رشدها و تعالی ها از آن آغاز می شود. شناخت غدیر، از بنیادی ترین شناخت های اعتقادی است.
در غدیر چه گذشت؟
واپسین ماه های عمر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، همانند ابر رحمت از روی سر مردم آن روز میگذشت. آن بزرگوار همراه هزاران میهمان دیگر خانه خدا، که از ضیافت رسمی حضرت حق برمیگشتند، به نزدیکی سرزمین «جحفه» رسید. در آخرین محدوده میقات، جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و اولین پیام رسالت بعد از توحید را، که اهمیتش به اندازه 23 سال رسالت بود، بر پیامبر صلی الله علیه و آله، ابلاغ کرد تا او بری آخرین بار پیام ولایت را بازگوید و حجت را بر مردم آن روز و نسلهای آینده تمام کند. از اینرو در آن جمعه مبارک در سه منزلی میقات جحفه فرمان تجمع حاجیان از بیت برگشته را صادر کرد. بلال اذان نماز را شروع نمود و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، کلام وحی نازل شده بر خویش را چنین زمزمه کرد:
یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته، و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکافرین.
ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده کاملا به مردم برسان؛ اگر آن را [به جهاتی مانند تقیه و ...] ابلاغ نکنی، رسالت خداوند را انجام نداده ای. خداوند تو را از جمیع خطرات [احتمالی] نگاه میدارد و خداوند جمعیت کافران [لجوج] را هدایت نمیکند.
خطبه غدیر
پس از اجتماع مردم، درست کردن جایگاهی از جهاز شتران برای پیامبر گرامی اسلام و برگزار شدن نماز ظهر به جماعت، رسول خدا صلی الله علیه و آله در برابر آنان ایستاد، ولی ایستادنش هیات خاصی داشت؛ زیرا میخواست وحی را ابلاغ کند و در آخرین حج خود به آنان بگوید که، خلا وجودی رسالت را امامت پر خواهد کرد، وصیت جایگزین آن خواهد شد و زمین از حجت خالی نخواهد بود. شما در پناه زعامت وصی من به سعادت همیشگی خواهید رسید. او پرچمدار دینی، سیاسی، اجتماعی و الهی شما خواهد بود و شما را به ساحل نجات خواهد رساند.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، به خاطر حساسیت و موضع گیری های بعضی از افراد در برابر اعلان وصیت علی بن ابیطالب(ع) آن را برای مدتی پنهان داشته، و ابلاغش را به تاخیر انداخته بود. حال تصمیم داشت این امر عظیم و پر برکت را اعلام کند. بنا براین سکوت مردم را شکست و سخنانش را چنین آغاز کرد:
ایها الناس انی قد نبانی اللطیف الخبیر...
ای مردم، بخشنده نعمتها و آگاه به دقایق خلقت به من خبر داد که هر پیامبری نصف پیامبر قبلی خویش عمر کرده است و من گمان دارم که بزودی باید دعوت خدای را اجابت کنم. همانا من و شما همگی مسؤولیم؛ آیا من رسالتم را به شما نرسانده ام؟!
عید گرفتن غدیر
غدیر، تنها نه به عنوان «روزى تاریخى» ، بلکه به عنوان یک«عید اسلامى» مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنتهاى خاصىرا مىطلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلکه باید آن را عید گرفت و به شادمانى پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینى، آنرا بزرگ داشت و برشکوه آن افزود، تا ارزشهاى نهفته در این روزعظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین(علیهم السلام)احیاگردد.
"روابط عمومی دانشکده"